Biblia – zbiór pism hebrajskich (Prawo – 5 Ksiąg Mojżeszowych, Prorocy – Jozue, Sędziowie, Samuel 1-2, Królowie 1-2, Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel, Ozeasz, Joel, Amos, Abdyjasz, Jonasz, Micheasz, Nahum, Abakuk, Sofonijasz, Aggieusz, Zachariasz, Malachijasz i Pisma – Psalmy, Przypowieści, Ijob, Pieśń nad pieśniami, Ruta, Treny, Kaznodzieja, Estera, Daniel, Ezdrasz i Nehemiasz, Kroniki 1-2) i greckich (Ewangelia według Mateusza, Marka, Łukasza, Jana, Listy do Rzymian, do Koryntian 1-2, do Galatów, do Efezjan, do Filipian, do Kolosan, do Tessaloniczan 1-2, do Hebrajczyków, do Tymoteusza 1-2, do Tytusa, do Filemona, Dokonania Apostołów, List Jakuba, Piotra 1-2, Jana 1-3, Judy, Objawienie Jana)

brat – osoba poświęcona, mężczyzna lub kobieta (siostra), która okazała swoje poświęcenie Bogu przez jawne wyznanie wiary i chrzest zanurzenia w wodzie.

chrzest – symbol rzeczywistego oddania się Bogu na służbę, wyrażany przez całkowite zanurzenie w wodzie; chrztowi z wody towarzyszy chrzest ducha świętego, którego udziela Bóg tym, którzy pragną Mu służyć.

Chrystus – pomazaniec, odpowiednik hebrajskiego słowa “maszszijah” – mesjasz

duch święty – bezosobowa energia i moc Boża, za pomocą której Stwórca oddziałowuje na stworzenie.

ekklesia – greckie słowo oznaczające zgromadzenie powołanych, którzy regularnie w dzień odpocznienia spotykają się dla chwały Bożej i spośród siebie wyłaniają starszych oraz diakonów – sług Bożych dla usługi w zgromadzeniu.

Izrael – wybrany w Abrahamie, Izaaku i Jakubie lud Boży, który był świadkiem objawienia Boga na Synaju, którego ostatki po śmierci Pana Jezusa stały się początkami kościoła chrześcijańskiego, którego reprezentanci w czasach ostatecznych w mocy ducha świętego rozpoczną na ziemi mesjańskie królestwo.

ofiara – zadośćuczynienie wymaganiom Bożej sprawiedliwości, bez którego nie ma odpuszczenia grzechu; takim zadośćuczynieniem stała się przelana krew Jezusa.

Pamiątka – święto obchodzone raz do roku w rocznicę ostatniej wieczerzy według kalendarza żydowskiego 13 nisan po zachodzie słońca, służące upamiętnianiu śmierci Jezusa poprzez spożywanie chleba przaśnego symbolizującego Jego ciało i picie wina – wyobrażającego Jego krew.

sąd – proces oceny i naprawy postępowania człowieka skażonego grzechem.

śmierć – stan nieistnienia, braku świadomości istoty, która taką świadomość własnego istnienia wcześniej posiadała.

Wiekuisty – jedno z określeń Boga, który przedstawił się Mojżeszowi pod imieniem JHWH.

zmartwychwstanie – przywrócenie do życia istoty, która to życie wcześniej utraciła, zasypiając snem śmierci, przywrócenie do takiego stanu, który został utracony; powstanie od umarłych stanie się udziałem wszystkich ludzi, tak sprawiedliwych jak i niesprawiedliwych.