Kwalifikacje przełożonych

„Upatrz ze wszystkiego ludu męże stateczne, bojące się Boga, męże prawdomówne, którzy by nienawidzili łakomstwa, a postanów z nich przełożone, tysiączniki, setniki, pięćdziesiątniki i dziesiątniki. Którzy na każdy czas lud sądzić będą". 2 Mojż. 18:21-22

      Gdy Mojżesz po blisko czterdziestu latach wspomni to wydarzenie, powie nieco inaczej: „Obierzcie z siebie męże mądre i umiejętne a doświadczone w pokoleniach waszych, a postanowię je przełożonymi nad wami" (5 Mojż. 1:13). Z tego drugiego cytatu wnika, że Mojżesz wybrał tych, których obrał lud, a także podane zostały kolejne cechy przywódców. Jeśli wedle tego drugiego zapisu to lud miał zaproponować kandydatury na przełożonych, to być może i my mamy takie możliwości w naszych zgromadzeniach. Przyjrzyjmy się więc, jakimi cechami mają odznaczać się przywódcy.

1. Dzielność (albo stateczność) – przywódcy potrzebna jest odwaga, by w obliczu zagrożenia umiał stanąć na czele ludu i odważnie (stabilnie) bronić zasad bez uginania się pod presją siły czy większości.

2. Bojaźń Boża – to początek mądrości (Psalm 111:10). To nie strach, ale respekt i poważanie dla Bożych zarządzeń. Być może w połączeniu z poprzednią cechą można by powiedzieć, że przywódcy powinni być ludźmi bojącymi się tylko Boga.

3. Prawdomówność – a po hebrajsku dosłownie „mężowie prawdy", czyli ludzie, dla których prawda jest najważniejszym kryterium poznania rzeczywistości. Być może więc lepiej byłoby przetłumaczyć, że powinni to być ludzie miłujący prawdę, dążący do prawdy, niż tylko mówiący prawdę. (Nie wiem dlaczego Biblia Tysiąclecia przetworzyła określenie „mąż prawdy" na „nieprzekupny".)

4. Nienawidzenie niesprawiedliwego zysku – określenie to oznacza nie tylko nieprzekupność, ale także poczucie sprawiedliwości ekonomicznej i społecznej. Człowiek, który uważa, że to normalne, iż jedni się bogacą, a drudzy biednieją, nie nadaje się na przywódcę z upoważnienia Mojżesza.

      W zestawie cech z 5 Mojż. 1:13 występują trzy podstawowe określenia związane z możliwościami intelektualnymi człowieka w ich przymiotnikowych formach. (W nawiasach podaję rzeczowniki, które można odnaleźć np. w określeniach siedmiu rodzajów ducha, który spocznie na różdżce z pnia Jessego – Izaj. 11:1-2).

5. Mądrość (Chokhmah, Strong 2451) – to najogólniejsze określenie przymiotu Bożego, którego cząstka może stać się również udziałem człowieka.

6. Umiejętność (Binah, Strong 998) – to określenie wiedzy na temat zachowania się w określonych sytuacjach, znajomości procedur, doświadczenia. Biblia Gdańska czasami ładnie tłumaczy to słowo na „roztropność". Przyp. 7:4 określają związek z mądrością (Chokhmah) jako bliższy (siostrzany w stosunku do przyjacielskiego) niż z roztropnością (Binah), a Przyp. 16:16 porównują te dwie cechy do złota i srebra.

7. Wiedza (Daat, Strong 1847) – to zasób przechowywanych w pamięci informacji oraz umiejętność ich łączenia. Aby posiąść mądrość i umiejętność potrzebna jest wiedza. Przywódca powinien gromadzić wiedzę we wszystkich zakresach. Nie można znać się na wszystkim, ale by być dobrym przywódcą trzeba się starać posiąść jak najszerszą wiedzę, nie tylko specjalistyczną. Drugie drzewo z ogrodu Eden nazywało się właśnie drzewem poznania (Daat) dobra i zła.

      Oto siedem podstawowych cech przywódcy i to nie tylko tego, który rządzi wielomilionowym narodem, ale także „dziesiętnika", czyli brygadzisty, szefa małej firmy, starszego zborowego. Na wybór brygadzisty czy szefa możemy nie mieć wpływu, a poza tym niewiele ich na ogół obchodzą biblijne kryteria przywództwa, ale starszych zborowych wybieramy sami albo nimi jesteśmy. Przyjrzyjmy się tej liście. Któż sprosta tak wygórowanym kryterium? Tylko u Boga jest wszystko możliwe.

Daniel K.

Przeczytaj Tekst z Biblii Gdańskiej