Czytano więc z tej księgi, księgi Prawa Bożego, dobitnie, z dodaniem objaśnienia, tak że lud rozumiał czytanie.

1 Szewat 5767 - 20 stycznia 2007
Powrót do strony tytułowej

Czytanie Tory:    Przeczytaj tekst
Vaera (2 Mojż. 6:2-9:35)


• Pan Bóg przedstawia się Mojżeszowi oraz obiecuje wyprowadzić naród z ziemi egipskiej i dać im w dziedzictwo ziemię Kanaan • Przedniejsi domu Lewiego • Mojżesz i Aaron stają przed faraonem • Zatwardziałość faraona • Znak węża • Plaga krwi • Plaga żab • Plaga komarów • Oddzielenie ziemi Goszen znakiem odkupienia • Droga trzech dni • Plaga chmar (robactwa lub dzikich zwierząt) • Plaga zarazy bydła • Plaga wrzodów • Plaga gradu •

Pan Bóg przedstawił się Abrahamowi jako Bóg Wszechmogący, „El Szaddaj” (1 Mojż. 17:1). Jego synom przedstawia się już jako Bóg ojca ich Abrahama (1 Mojż. 26:24; 1 Mojż. 28:13). Mojżeszowi Pan Bóg przedstawia się jako Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, ale odtąd będzie się już identyfikował jako ten, który wyprowadził naród Izraela z ziemi egipskiej. Tak podpisze się Pan Bóg swoim własnym palcem na kamiennych tablicach przymierza: „Jam jest Pan Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli” – 2 Mojż. 20:2. Ten rodzaj identyfikacji Stworzyciela nieba i ziemi aktualny jest do dzisiaj, choć niedaleko już są dni, gdy nie będzie się więcej mówić „Jako żyje Pan, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi Egipskiej. Ale: Jako żyje Pan, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi północnej, i ze wszystkich ziem, do których ich był wygnał” (Jer. 16:14-15).

We wszystkich tych rodzajach identyfikacji Pana Boga jedna rzecz jest wspólna: Pan Bóg jest tym, który wyprowadza. Pan Bóg wyprowadził Abrahama z ziemi ojców, Pan Bóg wyprowadził Izrael z ziemi egipskiej i Pan Bóg wyprowadza Izraela, a wraz z nim cały świat, z ziemi północnej, z królestwa pogan, których władzy świat został poddany po upadku królestwa Izraela. Gdy faraon proponuje Mojżeszowi, by swoje święto obchodzili w ziemi Goszen, Mojżesz odpowiada, że nie byłoby to możliwe, gdyż ofiara Izraela byłaby obrzydliwością dla Egipcjan i nie mogłaby uwielbić Boga. Warunkiem złożenia czystej ofiary było wyjście na pustynię na odległość trzech dni od Egiptu (2 Mojż. 8:27). Odłączenie się, wyjście, jest istotą naszego identyfikowania się z Bogiem. Wiarę okazujemy przez opuszczenie ziemi ojców, chcąc złożyć Bogu czystą ofiarę opuszczamy Egipt, a przyjdzie czas, że będziemy również musieli pozytywnie odpowiedzieć na wołanie „ludu mój, wyjdź z Babilonu” i razem ze współczesnym narodem Izraela opuścić porządek „ziemi północnej”, by udać się na Syon. Nasz Bóg jest Bogiem wyjścia, Bogiem Exodusu.

Pamiętaj! Nie da się chwalić Boga czystą ofiarą w ziemi egipskiej.
Cokolwiek by to dla Ciebie nie oznaczało, musisz opuścić „dom niewoli”.
Pan Bóg nasz jest Bogiem, który nas wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.