Datan i Abiron

Tedy posłał Mojżesz, aby zawołano Datana, i Abirona, synów Elijabowych, którzy odpowiedzieli: Nie pójdziemy. 4 Mojż. 16:12

      Przykry bunt Koracha dołącza się do listy poważnych zatargów wewnętrznych w obrębie przywództwa Izraela. Wiele lat później, gdy Mojżesz będzie upominał Izraela, by miłowali Boga i strzegli jego przykazań (5 Mojż. 11:1), przywoła na pamięć synów bohaterów owych buntów dwa zdarzenia – wygubienie Egipcjan ścigających Izraelitów do Morza Trzcin oraz wygubienie tych, którzy popierali Datana i Abirona. Ciekawe, że nie wspomina Korego.
      Kore i jego 250 mieli aspiracje kapłańskie. To dlatego ich próba życia i śmierci miała miejsce przy Namiocie Zgromadzenia. Tam też śmiercią przypłacili zuchwalstwo. Datan i Abiron również zostali wezwani do Przybytku. Gdyby posłuchali zginęliby może sami, a ich rodziny i zwolennicy by ocaleli. Ale nie przyszli.
      Faraon ścigający Izraela przybył, by spróbować walki z Bogiem i zginął wraz ze swą armią w otchłani Morza Trzcin. Datan i Abiron nie odważyli się stanąć do otwartej konfrontacji, ale też zginęli pociągając za sobą w otchłań swe rodziny i zwolenników. Przestrogą dla Izraelitów było, by nie wracać do Egiptu, ale też pozostając w obrębie Izraela, akceptować Boże wybory i porządki.
      Rubenici mogli mieć aspiracje polityczne, gdyż wywodzili się z „pierworodnego” pokolenia Izraela. Bóg zastosował jednak inny porządek, „niechronologiczny”. Przywódcą najpierw był Lewita Mojżesz, a potem Efraimita Jozue. Benjaminita Saul nie był dobrym królem, a potem przewodnią rolę w Izraelu przejęli Judejczycy ze swym wspaniałym Dawidem na czele. Rubenici zamieszkali za Jordanem nie odegrali żadnej politycznej roli w Izraelu. Stopniowo też zniknęli z historii.
      Przywódcze rola w obrębie ludu Bożego, to nie kwestia przymiotów charakteru, kolejności urodzenia, bogactwa czy wykształcenia – to Boży wybór. Czasami nie jest go łatwo zaakceptować, zwłaszcza, gdy kryteria nie są dla nas zrozumiałe, bo nie do końca rozumiemy zadania, które mają do wypełnienia Boży liderzy. Łatwo jest też stawiać zarzuty, pytać: A dlaczego właściwie on, czymże on się od nas różni?
      Umiejętność stwierdzenia: „Kto ma oblubienicę ten jest oblubieńcem" (Jan 3:29) odróżnia proroka od uzurpatora. Jeśli już koniecznie chcemy się próbować w roli uzurpatorów, to wspomnijmy przynajmniej na Datana i Abirona: Poddajmy się Bożej ocenie i zgińmy sami, ale nie ciągnijmy za sobą do „szeolu" naszych rodzin i zwolenników.

Daniel K.

Przeczytaj Tekst z Biblii Gdańskiej