Namiot Wyznaczonych Czasów

I zawołał do Mojżesza, i rzekł PAN do niego z Namiotu Wyznaczonych Czasów, mówiąc powiedz... 3 Mojż. 1:1-2

      Boga można spotkać wszędzie. Widać go szczególnie w Biblii, w naturze i w podobieństwie ludzkiej duchowości do Stworzyciela. Gdy jednak na ziemi ustawione już zostało miejsce spotkania między Bogiem a człowiekiem, Bóg woła z tego właśnie miejsca. Kiedyś wołał Bóg do Mojżesza z płonącego krzewu, wołał go z Góry Synaj. Teraz woła z ustawionego właśnie Przybytku.
      Namiot, który zbudował Mojżesz nazywa się po hebrajsku Ohel Moed. Ohel to po prostu namiot. Moed to wyznaczony czas, pora (zob. np. 1 Mojż. 1:14, gdzie słowo „moedim”, l.mn. od moed tłumaczone jest na „pewne czasy”, „pory”). „Na wszystko jest pora” (Kazn. 3:1) napisze wiele lat później mędrzec Kohelet. Był czas spotkania Boga w krzaku, był czas spotkania na górze Synaj. Teraz Bóg wołał z Namiotu.
      Bóg nie wołał z Przybytku na wszystkich Izraelitów. Bóg wezwał Mojżesza po to, by przekazał innym to, co On miał do powiedzenia ludziom...

      My, ludzie, najchętniej szukalibyśmy Boga tam, gdzie nam akurat jest wygodnie. Ale to Bóg wybiera czas, miejsce i sposób spotkania z człowiekiem. Był czas spotkania z Bogiem w namiocie, był czas spotykania Go w Jerozolimskiej świątyni. Gdy nadeszło wypełnienie czasu, Bóg zawołał do Jezusa: „Ten jest Syn mój miły, tego słuchajcie” (Łuk. 9:35). Dzisiaj Bóg woła ze zgromadzenia świętych, którzy zwracają się do Niego w imieniu Jego Syna.
      Bóg zawołał na Jezusa, by przekazał nam Jego Słowo. Być może z miejsca spotkania w wyznaczonych czasach ten i ów usłyszy także swoje własne imię. Takie wezwanie oznacza, że Bóg chce coś powiedzieć innym ludziom. Woła On z określonego miejsca w wyznaczonym czasie, woła szczególnego człowieka. Może to ja jestem tym człowiekiem? Częściej jednak moim zadaniem jest posłuchanie tego, co Bóg chce mi powiedzieć przez człowieka, którego zawołał z Namiotu Wyznaczonych Czasów.

Daniel

Przeczytaj Tekst z Biblii Gdańskiej