Korab Chrztu
Opis potopu przekazuje zdumiewającą ilość szczegółów. Jeśli Bożą nauką miało być tylko to, że pierwszy świat został zniszczony wodą, a naszym jedynym wnioskiem, by unikać grzechu nieposłuszeństwa, nieprawości i mieszania natur, to wystarczyłoby właściwie kilka zdań.
Piotr daje klucz do interpretacji całej historii Korabia i ocalenia w niej ośmiorga ludzi z wielkiego kataklizmu (gr. kataklysmos = potop): ...kiedy korab gotowano, w którym mało (to jest osiem) dusz zachowane są w wodzie. Czego teraz chrzest wzorem będąc, zbawia nas. (1 Piotra 3:20).
Z chronologii potopu i wymiarów korabia możemy wysnuć między innymi dwa poniższe wnioski:
1. Korab w najwyższym punkcie przyboru wód swym szczytem, w którym znajdowało się okno, sięgał pięćdziesiątego łokcia od dna najgłębszych dolin, co oznacza, że chrzest daje nam szansę zajrzenia modlitwą aż do samego nieba Bożego odpocznienia.
2. Gdy Korab osiadł na górze Ararat, to jedenaście łokci zanurzenia spotkało się z piętnastoma łokciami wysokości góry. Oznacza to w symbolicznym wymiarze sumę Imienia Bożego, którego boski wymiar 15 spotyka się z jego ziemską realizacją ukazaną w liczbie 11.
Niechaj te dwa dość skomplikowanie wyglądające obrazy i wnioski stanowią zachętę do gruntownego zgłębienia symbolicznej treści pięknej i niezwykle pouczającej historii ocalenia Noego i jego rodziny z wód potopu.
Daniel K.
PS. Jeśli masz chęć możesz tutaj przeczytać cały tekst wykładu o potopie.