Polemiki

Pytali Faryzeuszowie i nauczeni w Piśmie: Przecz uczniowie twoi nie chodzą według podania starszych, Mar. 7:20

Polemiki towarzyszą religii chrześcijańskiej od jej samego zarania. Pewnie i innym religiom towarzyszyły. W każdej sprawie tego świata toczy się dyskusja, bo nasze poznanie we wszystkich dziedzinach jest tylko cząstkowe i potrzebujemy wymiany myśli, by posuwać się dalej. Jednak w obszarze religijnym dyskusje bywają wyjątkowo zajadłe. Być może to normalne, gdyż dotyczą spraw żywotnych. Ale z drugiej strony dyskusja religijna czy teologiczna nie powinna stawać się bitwą na słowa i argumenty.

Bitwa na słowa toczy się, jak każda wojna, przede wszystkim na granicach. Zajmując się granicznymi przypadkami nie mamy czasu na troskę o całe terytorium naszej myśli. Ten kto zna granice, niekoniecznie zna teren, który się między nimi zawiera. Poświęcanie zbytniej ilości czasu granicom sprawia, że nasze poznanie staje się konturowe. Wiemy odkąd dokąd, ale nie wiemy co.

Do głębokiego poznania potrzebujemy wymiany myśli, dyskusji, czasami nawet ostrej, ale nie walki, która sprowadza nasze poznanie do umiejętności obronienia swojego poglądu przed argumentami innych. Wymiana myśli to kwestionowanie nawet utartych reguł i zasad, ale nie w duchu walki, tylko rzetelnego poznania. Tutaj nie ma wygranych i przegranych, ale tylko rozwój. Negatywny wynik badania, to także dobry wynik. Jeśli jednak pytamy po to tylko, by kogoś pokonać, by zatryumfować, to stajemy się współczesnymi faryzeuszami „chcącymi podchwycić Jezusa w mowie”.

Daniel