Spotkania Prorockie 1991/1

Brzemię, które widział prorok Abakuk

Proroctwa Starego Testamentu rozpoczynają się przeważnie tytułem "słowo Pańskie” albo "widzenie”. Do kilku wyjątków należy Proroctwo Abakuka, które nosi tytuł "Brzemię” (hebr. "massa”). Słowo to ma następujące znaczenia (według Leksykonu Geseniusa): 1. dźwigać, nosić; 2. ciężar, brzemię; 3. coś, czego pragnie dusza (Ezech 24:25); 4. wypowiedź, wyrok, szczególnie wypowiedź Boża; 5. śpiewać; 6. dar, danina. Podobny tytuł noszą jeszcze dwa inne proroctwa. Księga Nahuma zatytułowana jest "Brzemię Niniwy”, a Księga Malachiasza – "Brzemię słowa Pańskiego przeciwko Izraelowi”. Także prorok Izajasz używa tego słowa jako tytułu dla widzeń, które zawierają groźne wypowiedzi prorocze skierowane przeciwko narodom pogańskim, ale i przeciwko Izraelowi (Iz 22:1 – "Brzemię doliny widzenia”). Prorok Zachariasz dwukrotnie wypowiada to groźne słowo, kierując go przeciwko sąsiadom Izraela (9:1), a potem przeciwko samemu narodowi wybranemu (12:1).

Zwykle po słowie "massa” – "brzemię” następuje adresat wypowiedzi proroczej. Księga Abakuka jest pod tym względem wyjątkowa. Brzemię, które widział prorok Abakuk nie ma określonego w tytule adresata. Choć z treści księgi wynika, że mogłaby nim być chaldejska Babilonia (1:6), to jednak nie wymienienie jej w tytule powoduje, iż słowo Pańskie wypowiedziane przez proroka Abakuka nabiera cech uniwersalnych. Wyrażając ogólne prawdy moralne, dokonuje osądu tak współczesnych prorokowi grzeszników, jak i wszystkich, którzy przestępowali i nadal jeszcze przestępują prawa Boże.

(Daniel Kaleta)